t Bloud kropt woar t nait goan kin (2)
„Zo lu,” zegt netoares Diekhuus en vrift zok uut gewoonte in d’handen, “dat is achter de rôgge,” dou de kiste as deur onzichtboare, gehaaime krachten deur d’hoge smale deuren votgleden was – veurbie, veurbie, o en veurgoud veurbie -, “komt nog mor even mit mie mit noar mien ketoor. Wie hebben ons plicht hier wel […]
t Bloud kropt woar t nait goan kin (1)
Wat verlegen en beducht lopt de vraauw deur de gloazen deure t krematorium in. Mìns, wat is t hier groot en roem. En wat stil! Der is nog gain mìns. Gain wonder ook, zai is ja nog meer as n ketaaier te vroug. De muren van t gebaauw stoan staail en hoog boven heur, dat […]