1989 Mamma mia, zee t wicht
“Veur vaaierhonderd gulden tien doage noar Tenerife tou? Dat bestaait toch nait, man!” zee Jan Dontje, “ze doun die bie de bok! Dat is vervast gain zuvere kovvie”. As n klaain, kregel hoantje ston e stoef veur t geweldege lief van dij woepsterd van n Haarm de Wit te onnaaiern. “Ston toch in kraande”, kwam […]
1989 Kom mor veur t licht!
Ik wait nog dat ik as lutje jong zowat n doodschrik kreeg, dou meester op school ons vertelde dat de wereld n moal vergoan zol. t Was d’oavend der veur noorderlicht west: d’haile locht in t noorden vol van alerhaande kleuren. En t volk haar maind: de wereld vergaait, zien èndje is der heer! Dou […]
1989 Gezondhaid, juffraauw!
Van de week luip ik inains op kop tegen Geert Drint aan. Hai zag nait dat ik t was. Mor ik zag t vot. Dat was Geert, dat kon nait mizzen. Geert mit zien dikke, glundere kop. Hai was verdikke nog hoast niks veraanderd, bie vrouger vergeleken. En ook zien proaterij was nog net as […]
1989 Van dag tot dag
Wie stoan der aiglieks nooit zo bie stil, mor t is nog mor n poar doezend joar leden dat ons veurvoaders overaal zowat n god veur haren, n God veur de regen, aine veur de wind en veur de wien en veur t woater, n oorlogsgod en gounent veur de vruchtboarhaid, ie kinnen t nait […]
1989 Van aiveghaid en van n benaauwde borst
Zo soavends loat mag ik geern t laand even achteruut lopen. Dat heb ik mien haile leven al geern doun mogt. Wat is t den mooi stil, doar midden in t veld. Damp en dook drieven bedoard in dichte slieren over t daip, kroepen, glad onverschilleg, net of heur t niks aangaait, tegen daipswale omhoog […]
1989 n Oartsvoader van n porre
Wat kon ter vrouger in dizze kontraainen roeg om weg goan. As ik aal dij verhoalen aanheur, uut de tied dou t volk nog in koppeltjes op t laand aan t waark was, den dink ik wel ais, sjonge, sjonge, da ’s nait kinderachteg. En k mout ter nog voak om laggen ook. d’Aine muik […]
1989 t Kruuske van Oaltje Bezzembinders
Vandoage is t al weer wonsdag 8 feberwoarie. Wat gaait de tied toch rad. Nog n week of wat en den begunt t waark in toene en op t laand aI weer. Joa, t leven gaait in draf. En t is ook mor zó veurbie. Zó binve der en zó binve old. En den mouten […]
1989 Klaain Doemke
Hail touvalleg binnen der n aantal olil Grunneger sprookjes bewoard bleven, zo as ze hier al véúr 1800 verteld werden. Der bestaait noamelk n vertelselboukje uut 1804, nog older as de sprookjesbouken van de bruiers Grimm. En wel kin dij sprookjes van Grimm nait! De ©runneger vertelsters binnen indertied opschreven deur twij jonges, dij ze […]
1989 Neerslachtege Neeltje
Wie konden Neeltje hoast nait weer op regel kriegen. t Haile dorp bemuide zok ter zowat mit. Mor wat wie ook perbaaierden, t holp nait. Neeltje bleef zo neerslachteg as wat. t Was aiglieks ook gain wonder, dat zai n beetje uut stuur was. Houveul joar zol ze wel nait veur heur voader zörgd hebben! […]
1989 As de hoazeloar bluit
Graauw en gries is t boeten. n Soeterge, sobbege locht ligt swoar op t lege laand en over Hilda’s toene hìn. n Poar koale bomen stoan kold en kleumsk aan slootswale. t Is aalmoal verdraitelk en doods, of t leven der uut is. Net of der n slovvege deken van triesterghaid over de wereld hangt. […]