1985 t Schot
Gainaine bie ons op t dörp dij t leuven kon, mor toch was t zo: Haarm en Gezientje wollen mit zien baaident op vekansie noar Frankriek tou. Mit n tinde! Nait mit n caravan of zo, of in n zummerhuussie, nee hur, hail gewoon in n tìnde. Zo’n caravan was mor niks, von Haarm. “Verleden […]
1985 t Oavend ropt de koekoek weer
t Was n stille nacht in Maai: Der was gain zuchtje wind en de dichte dook lag as n grieze, dampege deken over t gruinlaand. Naarns was der n geluud, alderdeegs de koien en de peerden stonden doodstil veur de vringe. t Was n klaaine, mor spoukachtege wereld. Net of de drokte van overdag leegblöd […]
1985 Van Slakke Jan en Sander Slik-om-snoet (2)
„O nee?” zegt Slakke Jan, „dat zel k die ais zain loaten! Wedden dat ik aankoom Zoaterdag hier n vraauw bie mie heb?” “Joa, n vraauw, dat zel wel! Mor nait dien aanstoande!” maint Sander Slik-om-snoet. “Doar kinst gerust op wezen: mien aanstoande! Wedden om honderd gulden?”, ropt Slakke Jan. Ik lag mie dood as […]
1985 Van Slakke Jan en Sander Slik-om-snoet
Slakke Jan zien aigliekse noam is Jan Boswiek, mor dat wait hoast gain mìns. En Sander Slik-om-snoet hait van zokzulf Sander Wever. En dij baaident hebben, n zetje leden, n haile vrumde weddenschop òfsloten. Mor veurdat ik joe dat verhoal vertellen goa, zel k dij baaide kammeroaden eerst even aan joe veurstellen. Van Sander Wever, […]
1985 Van n klaaine ingreep
Om nou te zeggen dat Steven Stofnust brandschoon is en dat hai zok ieder week hailemoal wast van boven tot ondern en zok schoon ondergoud aantrekt, nou nee, dat ligt wel n klaain ìndje van de woarhaid òf. Steven wast zok pas as hai zulf zain kin dat e voel is. En nait eerder. En […]
1985 De leste prakkezoatsies Thomas Veldhuus
t Was n wondermooie zummeroavend. De zunne kroop in t westen hail bedoard in t nust van n poar wolken, net of e zeggen wol: nou kin t eerst wel weer, veur vandoage het t mooi genog west. En hai trok de donzen bèrre over zok hìn. Doar haar e groot geliek aan. Want wat […]
1985 t Largo van Händel
Ik zel joe t votdoadelk mor zeggen: dit wordt n hail n wonderliek verhoal. n Beetje roeg! En as ie touvalleg fiengevuileg binnen, of tezzel of eelsk -da’s in mien ogen aalmoal ain pot nat-, den mout ie mor nait wieder lezen, den is t ditmoal nait aan joe besteed. Mor as ie gain last […]
1985 Emansipoatsie
“k Heb al in n week gain open lief had!” zee Biene, zo nareg as wat. “k Zit hailemoal verstopt. Dat komt van aai dij bonen dij k veur die koken mout”. Freerk keek heur verwonderd aan. “Nou brekt mie de klombe”, zee e, “hest t over bonen dijst van mie koken moust? En ik […]
1985 Boukwaiten Jaantje
Dij kraben wil mout noagels hebben, zo is n Grunneger spreekwoord. Nou, noagels om n aander te kraben haar Jaantje nait. En dat huf ook nait. Jaantje zol nooit n aander kraben willen, zai was ja de goudeghaid zulf Der zat gain kwoad bie. Och, aiglieks was zai wel n beetje te slök. En t […]
1985 n Poar verhoalen uut bezettenstied
In d’oorlog zag de wereld der hail aans uut as tegenswoordeg. Veul beroerder. t Slimste was dat wie nait vrij meer wazzen in ons doun en loaten. Om acht uur soavends mog je al nait meer bie de weg wezen en wie mozzen de vinsters verduustern mit swaart papier, zodat ter gain licht noar boeten […]