1982 D’overgang
Hinderk haar verdrait, groot verdrait. Wat was t wat, mit zien huusholden. Nooit was t Merie noar t zin, wat hai dee of zee, overal haar zai aanmaarkens op. En de leste tied wuir t aal slimmer, der was gain laand meer mit heur te bezaailen. En aaltied t mès dwaars in de bek, man, […]
1982 Tjakko’s male noatuur
“Ik schoam mie ja d’ogen uut de kop om die,” sisterde Biene, dou dokter in t zaikenhuus even d’aander kaande op keek. “Kinst dien fersoun toch wel holden?” Tjakko laagde wat gramniedeg. “Hest doe dien bain broken of ik? Nou den, woar bemuist die den mit!” “Bist zo aigenwies as k wait nait wat, dust […]
1982 Meziek van anerzied
Noodweer was t, dij oavend. De störm stoof as n wilde over t laand en scheurde, vrong en reet aan de takken van de sparrebomen op t kerkhof. De regen striemde en sluig as n swebe tegen t hek en tegen de stainen mure aan. De hoge bomen kreunden t uut en aal ogenblikken was […]
1982 n Zunege tied
Remke de Road dut net as n hoane dij mit poten in t stopgoaren vast zit. Men mout ter om laggen, men kin der ook respekt veur hebben. Zo’n hoane trekt aal ogenblikken wat mit zien poten, rit ter tersloeps aan, mor hai kikt ter nait noar. Hai holdt de kop omhoog, kikt trankiel om […]
1982 Sunt-Meerten
Anneke was al n dag of wat zaik. “Z’haar t wat in heur keeltje, t dee heur aal zo zeer bie t sloeken en wat koorzeg was zai ook, veuraal soavends. Heur moeke haar t al n dag of wat aankeken, mor t duurde heur nou toch laank genog. t Was ook ja nog mor […]
1982 Ale schepen tou t daip uut: Siene Praai gaait swemmen!
De veurzitter opende de vergoadern en keek vergenougd om zok tou. Dat leek ter op vanoavend, warempel, t haile bestuur was der zowat! En dat was mor goud ook, want der mos wel t ain en t aander beproat worden. En der mos n beslizzen nomen worden ook! Doar zol nog wel n stoere wieze […]
1982 De bruiers
“Wat wordt t aalmoal tegenswoordeg toch duur, nait?” zee Roulf, “bekiek joen gasreken mor ais, den worst al zo flaauw as n porre.” “Joa,” zee Tina, “en hou duurder t wordt, des te zuneger wordt, Roulf. Nou het hai de kinder ook al verboden om zok iedere dag te douchen.” “Da’s nait woar, Tina,” zee […]
1982 De örgenist
Stovver Haarms klonterde de klunderbeune op, noar t örgel tou. Jonge, jonge, wat was e toch mui en beroerd. Hai was al n haile zet min in odder west, mor de leste vattien doage was t slimmer worden. Zien woater was donkerbroen, net swaarde kovvie en zien ontlasten zag der wat witteg uut. Dat was […]
1982 De noabers
t Was n stille haarstdag, smörgensvroug. Aan de takken van de sparrebomen hongen de spinnewebben as zulverwidde borduursels. Aal ogenblikken rilden z’even in t licht en blonken de kraaltjes daauw as blaanke pereltjes. t Baauwlaand, wat wiederop, lag der slicht en aingoal bie en slieren dook trokken langzoam en sloaperg over t veld hìn. t […]
1982 De woarhaaid dij n haarbaarg von
De koamer zat vol volk. Oaltje en Steven haren grode verziede omreden Oaltje joareg west was. Guster haren ze de femilie had, vanoavend was t meer veur vrunden en goie bekinden. t Was goud gezelleg. Eerst n poar koppies kovvie met t ain en aander der bie; en dou wat aans, vrisdraank of wat staarkers, […]