1984 As Asaf zingt
Aankoom zundag, soavends om t uur, is der weer n Grunneger kerkdainst in t kerkie op Ommelanderwieke. As ie zin hebben om te komen, wat let joe! Studio Sport is ja toch niks meer aan. Woar t kerkie staait? Dat is nait zo stoer. As ie van Pekel noar Veendam tou rieden, den zai ie […]
1984 As de forsythioa bluit
t Is om en bie Poaske. Der zit weer wat van t veujoar in de locht, wat ongewoon leventegs. De drieste wind flottert speuls om joe tou en strikt en roegelt joe deur t hoar hìn. Hoog aan de locht drieven widde wolken stoateg en soeveraain langs t vrizze blaauw. t Ruzzelt overaal van vruchtboarhaid […]
1984 Zo slap as n schuddeldouk
“Bist ja nait wies,” zee Tjakke, dou Geessie t inains in de kop kregen haar om wat dunner te worden. “Bist mie niks te zwoar. En nou wilst op dieet? Da’s naarns veur neudeg, heur!” “Kiek hier mor ais,” zee Geessie en wees op heur baaide zieden, “k bin veul voller in d’heupen as vrouger. […]
1984 De motvlinder
t Was midden in de nacht, zo’n fiefteg joar leden. Routdonker was t. De sneltraain van New York noar t westen van Amerikoa roasde der mit n voart over. Henry, de masinist, loerde deur de veurroede noar de raails, d’ogen deden hom der zeer van. Hai kon doar boeten ook nait veul zain. De baaide […]
1984 Gat in t lief
Ain van de mooiste aigenschoppen van ons Grunneger volk is, dat zai joe t zo kört en bondeg zeggen kinnen. Net zo as t is. Niks gain kwezelderij of om-tou-slikkerij, nee hur, in ain moal liek veur de kop. En … mit aargeloze humor en zulfspotterij! t Is aaltied weer n oareghaid om dat mit […]
1984 De laiwerik
In d’oorlogstied vlogen de bommenwaarpers over ons laand, van t westen noar t oosten tou, honderden en nog ais honderden. Snachts wazzen t Engelsen, overdag Amerikoanen. t Was n gedonder en geronk en gebrom, k Docht den aal lied: bliede dat ik nait in Duutslaand woon. Mor mit groot ontzag keek ik omhoog noar dij […]
1984 De moeke (2)
Zol Hinderk Siepkes, dij doodgoie kerel, de baaide Maaijerskinder dat noodweer instuurd hebben? Dat bestaait nait. Doar kin ik hom te goud veur. Haarm Luutjes, de landwacht en Hinderk Siepkes, t keuterboertje, kieken mekoar stief aan. En baaiden dinken aan heur kindertied. Hou ze noa schooltied mit zien baaident speulden, in en om t boerderijchie […]
1984 De moeke (1)
Dezembermoand 1942. t Begunt al wat te donkern op koustaal woar Hinderk Siepkes aan t koien vouern is. De baaide baisten neuren ongedureg woar of t vreten wel blift. Joa, joa, t komt ter zó aan, zegt Hinderk. Hinderk prat aaltied mit zien daaier. t Is waarm en vertraauwd, hier op koustaal. Boeten hoelt de […]
1984 t Schiensel van de moane
Men mout zok in zien leven nait veurstoan loaten op wat men maint wat men wel kin, of op dat wat men zulf maint wat men wel is. Trots wezen en t hoog in joen woapen hebben, dat is vanzulf nooit goud. En aander lu steuten zok doar licht aan. Mor, aan d’aander zied, men […]
1984 Appie-jong, dou dat nait weer!
Bie ons op t dörp wonen twij aigenoardege kerels: Apple en Jurrie, twij gesworen kammeroaden. Appie is bakker, n dikke, grode boas mit handen as kolenschoppen en n lief as n trom. Doar is Jurrie mor n estermantje bie, n lutje kereltje, zo’n vief vout groot. Nait dat je dij Jurrie mor zo ompoesten kinnen, […]