1985 Jan Snorrewup
Jan Snorrewup! Ik dink nog voak n moal aan hom. As de boudel mie tegenlopt, of as k wat neerslachteg bin, of as t spul mie nait loent, joa, den staait Jan Snorrewup voak weer levensgroot veur mie. En den zeg ik tegen miezulf: kerel man, moak die toch nait zo drok, wat kin die […]
1985 n Old laidje veur en grode kinder
Dou ik lest noar maarkt tou ging heb ik mie n hìnne kocht. Ale lu dij vruigen mie houdat mien hìnne haitte: Kraaieraaier hìnnechie zo hait mien lutje hìnnechie. Dou ik lest noar maarkt tou ging wol k ook wel geern n hoantje hebben. A Ie lu dij vruigen mie houdat mien hoantje haitte: Kukelekoan […]
1985 In de waarmte van t licht
Vrumd stil is t achter t huus. Stroeken en sparrebomen, mit zulverachteg-widde nusten van dikke spinwebben der aan en der in, stoan triesterg in t sprille mörnlicht te wachten op de dingen dij de nije dag brengen zel. Ze stoan der mor nait zó, nee, z’hebben n nacht achter zok, n nacht woar z’allain in […]
1985 Thee
Nait dat dat t veurnoamste in t leven is, noatuurlek nait. Mor ik wos wel dat ze bie Stovver in huus geern n beetje veuruut kraben wollen in de wereld. En Stovver Stevens stutterde. k Zel t joe mor vot in ainmoal zeggen: hai stutterde en goud slim ook! Hai kreeg der gain woord fersounlek […]
1985 Lene
“Goidag”, zee Lene, dou zai t spreekkoamer inschommeln kwam, “t is weer zo wied mit mie. k Bin weer zo mui as n hond, k zel t wel weer mit t bloud hebben.” Zai zedde eerst n grode bosschoppenmadde hail sekuur schuuns veur t stoule op de grond en ging dou omslachteg zitten. “Fai, fai, […]
1985 Hou t swien in t swienhok kwam
(noar n old vertelster) Der was ais n old wiefke, dij von n holten doalder. Zai wos nait wat zai der veur kopen zol, en dou kocht ze der n swientje veur. Mor dij swien wol nait noar huus of hai mos noar huus tou droagen worden. Dou ging t old wiefke noar n hond […]
1985 Kirrel mie ais, Knelus!
Elk wil op zien tied wel n moal aanhoald worden. Da’s hail gewoon en doar huif je joe ook nait veur te schoamen. t Is toch móói as aine joe ais deur t hoar strikt of joe even over de kop aait, woar of nait? Nou loop wie as Grunnegers doar in t aalgemain nait […]
1985 Uut t leven van Neeltje Diekhuus (2)
Hinderk Diekhuus is overkomen uut Austroalië, om zien moeke te begroaven. En hai dut nait aans as zok verwondern. Wat is t hier aalmoal toch klaain! De boerderij, woar moeke aaltied op wonen bleven is, dat was vrouger toch n groot stee, woar je mor nait zo ain twij drij om tou lopen konden. En […]
1985 Uut t leven van Neeltje Diekhuus (1)
Nait dat t op zokzulf zo’n meroakel was, dat ol-vrouw Diekhuus uut tied komen was, och gunst nee, elk haar t al n zetje aankomen zain. Mor nou t zo wied was, nou was t dörp der toch even stil van. d’Ol slove vot? Dij was t ook nait mitlopen in de wereld, haar n […]
1985 Bloudvergiften
“Hou is t mit dien stainswelle Hinderk?” vruig Elsie smörns onder t brood-eten, “komt ter al n gele kop op?” “Dat wait k nait”, zee Hinderk Stutvout, “k heb ter nog nait noar keken. Mor k heb ter nait veul last meer van, t sakt ducht mie vanzulf weer òf.” “Loat mie ais kieken”, zee […]