Beleef je de toal, cultuur én t landschop van de Veenkelonies!
Menu
(n verhoal veur Hemelvoartsdag)
“Mörn is t al weer Hemelvoart. Veur de zoveulste moal. Mien laive tied, hou voak zol zai dat al nait mitmoakt hebben!”
Ol Hillechie dinkt ais daip noa.
Achtentachteg wordt zai aankom zummer.
Zai kin t zok hoast nait begriepen.
Achtentachteg!
Dat zai al zó old is, nee, zai kin der glad nait bie. Nait dat zai nog veul uut t stro zetten kin, dat nait vanzulf, mor achter in de tachteg wezen, och gunst, dat is ja n hail ìnde.
As ter goud op aankomt zit zai hier mor op heur dood te wachten.
En dat is ja t leste, dat is verdold ja t leste woar n mìns op wachten mout en wil.
En zo laank zel t ook nait meer duren.
t Levenspad wordt op t lest n smaal loantje. Hemelvoart!
Doar zongen ze vrouger as kind op school al van:
Op n lichte wolkenwoagen
wordt de Heer van d’oarde droagen
en voart op noar ’s hemels troon
en voart op noar ’s hemels troon.
Joa, zo was t. Hillechie wait t nog hail goud hou de haile klazze t zong.
En meester zong t veur:
Ale muiten het Hai droagen
alles dus Hai veur ons woagen
doarom wordt de wereld schoon
doar om wordt de wereld schoon.
Hillechie gnivvelt wat. Meester mit zien dikke lief, woar n hallozieketten overhìn hong …
Op n lichte wolkenwoagen wordt ons leven wieder droagen noar de Heere op Zien troon noar de Heere op Zien troon.
Zai nuunt t laidje zachies veur zok uut.
Joa, Hemelvoart, dat was smiddoags in n bootje over t Zuudloardermeer voaren. Zai en Steven, woar zai loater mit traauwd is.
Wat n mooie tied was dat.
Kinder hebben zai nait had. Dat was t ainegste verdrait in heur leven.
Mor n groot verdrait!
t Het joaren duurd veurdat Hillechie zok doar bie dele leggen kon.
Mor n mìns het zok te schikken, of e wil of nait. Hillechie scharrelt nog wat om, in heur koamertje in t bejoardenhuus.
Och, zai het t hier ja goud. Elk en aine is net zo vrundelk en gedainsteg as wat. Zai het aiglieks niks te kloagen.
Mor toch -zai kin der niks aan doun- zai mout aal mor dinken aan vrouger en aan dat laidje.
Aan zo’n Hemelvoartsdag in t begun van heur traauwen, dou Steven en zai t laand achteruut luipen. Wat was alles dou vrizze en monter en gruin.
t Gruinlaand en de kaampen koren en d’eerappels en de sukerbaiten.
Gruizoam, vol verwachtens van wat nog komen zol. Joa, dat is de mooiste tied van heur leven west.
De koien dij in t laand lopen te vreten, t peerd dat even de kop omhoog swaait en tegen Steven grinsket, Hillechie beleeft t aalmoal weer.
Heur gezicht is vol van bliedschop en vree.
Mor, wat dut heur t inains aalmoal zeer!
Wat n gloepende kopzeerte! En wat is zai ja doezelk, de haile wereld draait om heur tou!
t Is ook ja net of zai op de grond ligt, de toavelpoten binnen stoef veur heur gezicht en de stoulen in heur koamertje stoan groot en staail boven heur.
En in heur aarms en bainen het zai ook gain macht meer …
Mor wat zol t ook.
Zai lopt ja weer mit Steven t laand achteruut.
De laiweriken zingen om t leven, de slootswalen binnen geel van de botterbloumen, n zee van botterbloumen. En dij laiweriken, dij holden mor nait op.
Aal mor zingen bie t omhoogfladdern, aal mor deur. Des te hoger t vogeltje komt, des te wieder klinkt t over t laand, zuver en inneg.
En t is Hillechie net tou of zai mit dij laiwerik mitgaait, hoog de locht in.
In de daipte blieven de kaampen waarm en vertraauwd liggen.
En ook t boerderijchie, woar Steven en zai vrouger woond hebben.
De dakpannen der van glanzen rood in t zunlicht.
t Wordt aalmoal aal klaainer en klaainer, net speulgoud, liekt t wel.
Den schoeven de wolken der inains veur langs. Hillechie is nou van de wereld lös.
Mor wat is t hier aalmoal zuver en licht:
De zunne schient boven op de wolken, dij helder wit as donten watten, over heur wereld hìnglieden en t onderdekken.
t Wezen van Hillechie rakt aan Gods mysterie.
As de juffraauw van t bejoardenhuus n zetje loater mit t eten der aankomt, vindt zai Hillechie op de grond liggen. Dood.
De ogen wiedwoagen open, wied en stief.
Mor in heur gezichte staait t gehaaim van Hemelvoart òftaikend.
Beleef je de toal, cultuur én t landschop van de Veenkelonies!