1982 – t Is verspeuld, Miene!

“Kerel man, dat is ook al n zet leden dat wie mekoar zain hebben!” ruip Mans, dou wie mekoar verleden weke in de Kerkstroade tegenkwamen, “hou gaait ter heer?” Ik zee dat k aiglieks nait kloagen mog, och der wazzen netuurlek wel dingen dij k geern aans hebben wol, mor zo in t aalgemain, nee […]

Golden regen

Wat het de golden regen van t joar weer meroakel mooi bluid. De lange, goldgele stringen hongen der, van boven noar ondern, noar de grond tou, as taikens van de zummertied, monter en bliede en fleureg bie. Mor zai hangen aaltied wel omdele, nait zoas zoveul aander bloumen, dij de koppies noar de zunne tou […]

1982 Vörrelke snietjemous

Ol Geert luip mor wat triesterg en ainzoam toenpad over. t Ston der aalmoal goud bie, dat wel, de pronkerbonen en de mousplanten en de andievie, mor wat haar e der aan? Wat was zien leven t leste joar toch veraanderd! Verleden joar om distied was t hail aans west. Hai wos t nog zo […]

1982 Mit mekoar op pad

Stil en gehaaimzinneg ligt t grode, swaarde bos as n dikke, donkere deken op de baargen en de heuvels rondom Warburton, wied vot in Austroalië. De zunne is net vertrokken. De haile dag het e glènne schenen, hoog aan de locht in t noorden. Dat is net aansom as in Grunnen, woar de zunne snommerdags […]

1982 De ijme op de bluime

Beste Dientje Doddemoa, Zelst t al wel begrepen hebben dat ik n bult plezaaier aan dien braif had heb. k Mos vot dinken aan twij wichter dij vrouger op school bie mie in klazze zaten. t Was mooi zummerweer en meester haar n bos bloumen in n voaze op zien lezzenoar zet. t Roam ston […]

1982 De braif

De braif van Dientje Doddemoa Verleden weke kreeg ik n braif toustuurd woar ik toch wel zó’n oareghaid aan had heb! Hai kwam van Dientje Doddemoa. En dat zee mie eerst niks, mor dou ik hom lezen haar, dou docht ik: Dij zet ik zó in de kraande. k Heb heur eerst opbeld en heur […]

1982 Dure aaier

“Waist wat ik dou?” zee Sjoerd Zuudhof tegen Dientje, zien vraauw, “ik rie nog even noar de kinder tou, even kieken hou t mit t lutje wicht is.” “Joa, dou dat mor,” zee zai, “en ast ter weer bist heb ik t eten kloar.” n Haalfjoar leden wazzen Sjoerd en Dientje veur t eerst opa […]

1982 Op old ies

Op old ies vrust t licht “Waist nog wel wicht hou wie hier begund binnen mit ons baaident? Hou laank is dat nou al weer leden?” “Dommeet al zeuventwinteg joar,” zee zien vraauw, “woar blift de tied toch, hè?” Ze keek hom ais aan. Hai was der ook nait jonger op worden en al zo […]

1982 Poesten

Poesten en tougelieks t meel in de mond holden “Ik wil mie van t veujoar ais wat moois toustellen, k heb t ja zo drok had as wat, mit t schonen en zo. Mie ducht, dat heb ik wel verdaind! En boeten dat, Graitje van hiernoast luip guster ook al mit n poar nije golden […]

1982 De psychioater

Haarm haar hom aaltied al n beetje vrumd vonden, dij Frederk. Vrouger, op school, was hai ook al net n beetje aans as d’aandern west, wat biezunder. Tegen meester har e voak de gekste stekken had, zodat zien kammeroaden in de klazze assmis slap van t laggen wazzen. Mor t aigenoardege was dat Frederk zúlf […]