1988 Robaiten van Geert Gruin
n Week of wat leden heb ik mien robaiten mor ais uut de grond trokken. t Was t mooiste weer van de wereld, zo’n echt noazummertje. En wat is den dankboarder waark as om joen gewazzen uut toene te hoalen. Ik vin dat aaltied hail wat biezunders. t Is mor nait zo lopiesweg, woepsie, roetsie, […]
1986 De töddeldoeve
Bie Jurrie en Trientje hebben ze n töddeldoeve, al n joar of tiene. Dij zit in n hok hoog aan de mure in t keuken, t Is n meroakel monter daaiertje. Jurrie en Trientje hebben der den ook n boel oardeghaid aan. Ze huiven mor ainmoal van ‘roekoe’ te roupen of de töddeldoeve ropt wel […]
1985 Nije moud en nije kracht
(n verhoal veur oljoarsdag) Mit kerstdoagen en mit old en nij worden der veul bosschoppen en goie wìnsen over ons uutstreud. Des te veurnoamer de lu binnen, des te mooier de woorden. Doar is niks op tegen vanzulf, dat heurt ter ja bie. Dat t aalmoal wat beter goan mag en van goie veurnemens en […]
1985 Van n olle, soeterge keerze
(n kerstverhoal) De winter van twijensesteg op drijensesteg was aine van de strengsten dij wie de leste joaren had hebben. t Vroor dat t knapte en de oostenwind, dij duchteg bluis, muik t aalmoal nog veul slimmer, t Laand was haard bevroren en de snij was op bulten jagd, nait allain op de loanen van […]
1985 Barreld en Lene
“Wolst nog n kop kovvie hebben, Barreld?” “Joa wicht, tap mie nog mor aine in. Ie kinnen der ja veul beter van pizzen as van n körssie brood”, zee Barreld. “Of as van n pak spiekers”, mainde Lene, “en ook as van n aarm vol heu.” Dat proatje heb ik joarenlaank ieder moand aanheuren mouten, […]
1985 Kromme Jurrie (2)
Ik heb heur troanen òfwisked mit mien buusdouk en dou, o God, as ik ter aan dink den kin k nog wel schraiven, dou greep ze mien baaide handen en ruip: “O Jurrie, was ik toch mor mit die traauwd, wastóe mien man mor.” Ik trok heur stief tegen mie aan, t haart bonkte mie […]
1985 Kromme Jurrie (1)
Mìnsen verwaarken zaikte en ongemak slim ongeliek. Der binnen gounent dij der nooit mit kloar komen, t Zit ze boven in de kop en ale proaterij draait mor om ain ding: om de kwoale! Mor aandern doun net of zo’n zaikte n biekomsteg- haid is, wel n lastege biekomsteghaid, woar dokter heur, as t aits […]
1985 Jan Snorrewup
Jan Snorrewup! Ik dink nog voak n moal aan hom. As de boudel mie tegenlopt, of as k wat neerslachteg bin, of as t spul mie nait loent, joa, den staait Jan Snorrewup voak weer levensgroot veur mie. En den zeg ik tegen miezulf: kerel man, moak die toch nait zo drok, wat kin die […]
1985 n Old laidje veur en grode kinder
Dou ik lest noar maarkt tou ging heb ik mie n hìnne kocht. Ale lu dij vruigen mie houdat mien hìnne haitte: Kraaieraaier hìnnechie zo hait mien lutje hìnnechie. Dou ik lest noar maarkt tou ging wol k ook wel geern n hoantje hebben. A Ie lu dij vruigen mie houdat mien hoantje haitte: Kukelekoan […]
1985 In de waarmte van t licht
Vrumd stil is t achter t huus. Stroeken en sparrebomen, mit zulverachteg-widde nusten van dikke spinwebben der aan en der in, stoan triesterg in t sprille mörnlicht te wachten op de dingen dij de nije dag brengen zel. Ze stoan der mor nait zó, nee, z’hebben n nacht achter zok, n nacht woar z’allain in […]