1985 Van n gaalstaine dij behekst was
Graitjemui! As k heur noam mor nuim den zai k heur weer veur mie! En den heur k heur weer proaten. Graitjemui, dik en groot en moddervet. Mor alderlaifst! En den is Graitjemui weer in heur hoge raiten stoule aan t vertellen over heur gaalstaine, dij los zit, hailemoal lös en dij heur deur t […]
1985 De kikker en de bolle
As kind woonde ik op n boerderijchie midden in t veld. In Wildervankslerdale. Veur de boerderij lag n braide wieke, dij mit n boge om t huus tou luip, en den t laand liek achteruut, bie de loane langs. En zo lag mien olderliek stee net in d’elboge van de wieke, zo tevree as wat! […]
1985 As t stil in joe wordt
t Was in t boare van de nacht dou Haarm inains de tìnde instoeven kwam en Gezientje wakker muik. “Kom ais mit!” zee e, “kom es mit noar noar boeten. ” Gezientje kreunde wat, draaide zok stìnnend om en vruig aal gappend: “Man, man, wat scheelt die wel? Ik sluip ja net zo lekker, k […]
1985 Dat noakende wicht
Wat n hette! t Wuir Haarm gek genog. Al n week of wat was e hier nou aI in Frankriek mit zien Gezientje, en wat hom betrof mog der votdoadelk wel n dikke dunderbuie komen. Zo’n beste, dat t woater joe op de kop klettert. “t Zol mor ais n dag regen”, zee Gezientje, “den […]
1985 Ik wil t nait!
Haarm en Gezientje wazzen goud op dreef, doar in Frankriek. En de tìnde huil zok meroakel. “Wat bin k bliede dat ik nait zo’n caravan huurd heb”, zee Haarm, “dat wazzen aalgeldkostens veur niks west.” “Joa”, zee Gezientje, “dat haar wie den op gribbegrab gooid. Mor goud dast nait zo’n caravan huurd hest. En wie […]
1985 t Schot
Gainaine bie ons op t dörp dij t leuven kon, mor toch was t zo: Haarm en Gezientje wollen mit zien baaident op vekansie noar Frankriek tou. Mit n tinde! Nait mit n caravan of zo, of in n zummerhuussie, nee hur, hail gewoon in n tìnde. Zo’n caravan was mor niks, von Haarm. “Verleden […]
1985 t Oavend ropt de koekoek weer
t Was n stille nacht in Maai: Der was gain zuchtje wind en de dichte dook lag as n grieze, dampege deken over t gruinlaand. Naarns was der n geluud, alderdeegs de koien en de peerden stonden doodstil veur de vringe. t Was n klaaine, mor spoukachtege wereld. Net of de drokte van overdag leegblöd […]
1985 Van Slakke Jan en Sander Slik-om-snoet (2)
„O nee?” zegt Slakke Jan, „dat zel k die ais zain loaten! Wedden dat ik aankoom Zoaterdag hier n vraauw bie mie heb?” “Joa, n vraauw, dat zel wel! Mor nait dien aanstoande!” maint Sander Slik-om-snoet. “Doar kinst gerust op wezen: mien aanstoande! Wedden om honderd gulden?”, ropt Slakke Jan. Ik lag mie dood as […]
1985 Van Slakke Jan en Sander Slik-om-snoet
Slakke Jan zien aigliekse noam is Jan Boswiek, mor dat wait hoast gain mìns. En Sander Slik-om-snoet hait van zokzulf Sander Wever. En dij baaident hebben, n zetje leden, n haile vrumde weddenschop òfsloten. Mor veurdat ik joe dat verhoal vertellen goa, zel k dij baaide kammeroaden eerst even aan joe veurstellen. Van Sander Wever, […]
1985 Van n klaaine ingreep
Om nou te zeggen dat Steven Stofnust brandschoon is en dat hai zok ieder week hailemoal wast van boven tot ondern en zok schoon ondergoud aantrekt, nou nee, dat ligt wel n klaain ìndje van de woarhaid òf. Steven wast zok pas as hai zulf zain kin dat e voel is. En nait eerder. En […]